Leven als weven

"Leven als weven"¹

….niet aanpassen, maar inpassen

Als ik zwart met wit meng, wordt het grijs. Als ik een zwarte en een witte draad weef, blijven beide draden zichtbaar en vormen ze samen een doek. Een samenspel. De verschillen blijven zichtbaar bestaan en worden samen een bijzonder schouwspel. De verschillen worden vervlochten, maar de eigenheid blijft bestaan. In deze tijd, in de ontwikkeling van de mensheid, heeft dat mijn voorkeur. Vervlechten wil ik wel, in het andere opgaan eigenlijk niet. Mijn eigenheid komt dan minder tot zijn recht. Liever een spannende tweekleurig of veelkleurige boog dan grijs. Ook al zijn grijstinten soms mooi.

Zelfs liever zwart-wit dan grijs

Er is een groot verschil tussen SAAMHORIG en SAMEN ZIJN. Voor mij heeft saamhorig iets horigs, iets onderdanigs. Samen zijn….daar blijft ruimte om mijn adem te ademen. En die ruimte heb ik nodig. Voor mij is moderne liefde niet een versmelting, maar een weefsel. In het samenspel verrijken de draden elkaar middels onuitputtelijke wisselwerking, bij de gratie van de verschillen. Marc Chagall noemde dat (Jiddisch) SJEMIE. Op het moment dat de verschillen verdwijnen (assimilatie), stopt het scheppingsproces. Dan start hooguit het vermenigvuldigen…..het kopiëren….

Grenzeloze grenzen

Door de theoretisch natuurkundigen, Einstein met zijn relativiteitstheorie voorop, is het begin gemaakt met een wezenlijke paradigmaverschuiving. Van dualiteit naar non-dualiteit. Grenzen zijn vergissingen van de ‘mind’, zinsbegoochelingen. Onze zintuigen goochelen een werkelijkheid van afgescheidenheid. Theoretisch natuurkundigen weten wel beter. Er lijken deeltjes te zijn, die sneller bewegen dat het licht. Dat kan toch niet?? Onze hele ‘werkelijke’ wereld is op duale beelden gebouwd. Dat wereldbeeld loopt tegen zijn grenzen van de houdbaarheid. We zijn toe aan een volgende dimensie. Niet óf óf. Versmelten of wegwezen. Kleurbehoud! Het zijn de fundamentele wetenschappers en de kunstenaars die ons voor gaan. Ik volg graag. Hoe? Ja!

Adriaan Bertens
www.inmenssamenspel.nl

¹Geïnspireerd op de tentoonstelling ‘six yards’ in het Museum voor Moderne Kunst Arnhem, oa. over Visco, een wereldberoemde onbekende stof uit Helmond (vanaf 29 januari 2012)